Bijna 20 jaar geleden besloot ik mijn baan bij een milieuadviesbureau op te zeggen en een sprong in het diepe te maken. Ik begon mijn eigen adviesbureau op het gebied van afvalmanagement, toezicht en opsporing en milieuzorg. Tijdens dit onderzoeks- en advieswerk kwam ik in aanraking met het medium film. Het bleek een welkome aanvulling op mijn werk.

Ik ontdekte namelijk dat dit medium erg effectief kan zijn om doelen beter te bereiken. Er werd indertijd nieuw overheidsbeleid voorbereid: het eerste Landelijk Afvalbeheerplan. Mijn aandacht ging uit naar één soort afval, namelijk het afval dat aan boord van schepen ontstaat. Zoals het wel vaker gaat, zou dat nieuwe beleid hier en daar gaan knellen. Zo ook in de praktijk van de inzameling van scheepsafval. Ik had mezelf tot doel gesteld die knelpunten te voorkomen door middel van een film. Met dat idee stapte ik naar de directeur van een belangenorganisatie. Hij zag wel kansen in deze aanpak, dus ging ik aan de slag, samen met fotograaf Hans van Rijk. We lieten onze film zien aan de betrokken ambtenaren. Het resultaat was verbluffend. Het leek alsof ze na het zien van de film die knellende praktijksituaties zelf hadden meegemaakt. Ze begrepen opeens wat de directeur van de belangenorganisatie hen al een paar jaar probeerde uit te leggen. Het resultaat was dan ook dat het beleidsplan in positieve zin werd aangepast. Toen ging het bij mij kriebelen! Ik wilde meer van dit soort films maken en besloot filmmaker te worden.

Wat maakte dat deze film effect scoorde?

Het zat ‘m niet in de fantastische beelden en vlotte montage. Als beginnend filmmakers hadden Hans en ik de beschikking over een kleine niet-professionele camera. En als ik de film nu terugkijk, is hij best traag gemonteerd. Maar toch lukte het om in één klap een einde te maken een twee jaar slepende discussie. Ik was er namelijk achter gekomen dat op één na geen van de betrokken ambtenaren de inzameling van scheepsafval in de praktijk had gezien. Dus dacht ik: “als ze niet naar buiten gaan, breng ik de buitenwereld binnen”. We hebben gewoon laten zien hoe het er aan toe gaat, wat er zou gebeuren als het nieuwe beleid uitgerold zou worden en hoe het volgens ons zou moeten. Niets meer en niets minder!